Een dol fijne dag.

De eerste stage week zit er al weer op. Wat ging dat snél! De dagen afzonderlijk leken lang te duren, waarschijnlijk omdat ik nog weinig les heb gegeven en dus de hele tijd heb geobserveerd. Maar de week zelf was zó om. Vanaf maandag begin ik echt met het geven van meerdere lessen. Het gaat wel lastig worden. De leerlingen zijn een heel andere manier van lesgeven gewend, waardoor ik nog meer moet nadenken bij wat ik doe dan anders. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik er wel aan ga wennen en de leerlingen natuurlijk aan mij.
Vrijdag hadden we een poolparty bij Zin, een zwembad een beetje verderop. Jacco (een van mijn medestudenten) had dit samen met een DJ geregeld en hier gingen we dus ook even naartoe. Met een lekkere beat op de achtergrond hebben we lekker gezwommen, gegeten, gekletst, in de hangmat gehangen en een aantal hebben een potje pool gespeeld. Het was een leuke middag.=)
En nu komt het, mensen. Gister is een jeugdwens van me uitgekomen. Met een boot hebben we de hele middag gevaren, zijn op verschillende plekken even uitgestapt om rond te lopen en als klap op de vuurpijl hebben we een hele groep dolfijnen gezien.
Om kwart voor 11 zijn we op weg gegaan. Eerst hebben we een kijkje genomen in Fort Nieuw Amsterdam. Dit was een verdedigingswerk dat vroeger de plantages die er achter lagen beschermde. Daarom zie je hier ook overal kanonnen terug. Daarna zijn we weer op de boot gestapt en weer uitgestapt bij de plantages. Een man die al zijn hele leven op de plantage woont, heeft ons een rondleiding gegeven en heeft verschillende dingen laten zien en verteld. We hebben daar ook uit een kokosnoot gedronken, ik vond het erg lekker!
Deze man had ook drie schildpadden en hij heeft ons laten zien hoe je er achter komt of het om een mannetje of een vrouwtje gaat. Het zit namelijk zo: mannetjes hebben een hollere buik, zodat het mannetje en het vrouwtje als puzzelstukjes in elkaar passen, if you know what I mean.;-)
Hij liet ons een vrucht zien, een zogenaamde Noni, oftewel een Duivelsappel. Deze vrucht zou dé genezer zijn van allerlei duivelse kwaaltjes, zoals reuma, menstruatiepijn, huidproblemen, infecties.. Noem maar op! Als dit allemaal klopt, doe mij dan maar een levensvoorraad!
We liepen ook langs een grote pan. Onze gids vertelde ons dat de slaven hier vroeger suikerwater in maakten. Ze moesten dat de hele tijd blijven roeren. Wanneer het mis ging en het mengsel aanbrandde (waardoor het een caramelachtig goedje werd), werd de verantwoordelijke slaaf gestraft door hem in de gloeiendhete pan te gooien. Je snapt al wel dat als dit een paar keer gebeurde, de plantage-eigenaar steeds minder slaven had. Hij paste de straf aan en legde stenen onderin de pan. Wanneer het nu mis ging, legde de eigenaar de loeihete stenen op de handen van de slaven. Het liedje Faja Sitong (bij de pabostudenten onderons wellicht wel bekend) gaat hier over. Zo leer je nog eens wat, hè!
Weer op de boot zagen we nog flamingo's. We leerden dat deze rozer werden naar mate ze meer garnalen aten.
Toen zijn we doorgevaren naar de plek waar het allemaal om draaide. Nu zouden we toch echt dolfijnen gaan zien. En ja hoor, niet veel later kwamen ze in zicht. Het was een grote groep met rond de 8/9 dolfijnen. En wat een uitslovers waren het. Ze kwamen steeds dichter naar de boot toe, maakten mooie sprongen, zwommen met z'n drieën of vieren naast elkaar en genoten volgens mij van alle aandacht. En wij genoten ook. Foto's maken was lastig, omdat ze natuurlijk niet even mooi poseerden, maar er zijn wel een aantal mooie kiekjes gemaakt. Soms wist je niet eens waar je moest kijken, omdat ze aan alle kanten van de boot tevoorschijn kwamen. Na ongeveer een uur foto's maken, me verbazen over de schoonheid van de dieren, en enthousiaste geluidjes maken wanneer een dolfijn een trucje deed of plotseling heel dicht bij de boot opdook, zijn we toch verder gevaren. Ik had er nog wel uren naar kunnen kijken, maar op een gegeven moment moet je toch gaan.
Daarna hebben we nog even op een plantage gekeken en daarna zijn we weer met de boot richting huis gevaren. Iedereen was moe maar voldaan van deze bijzondere dag. Met een namiddagzonnetje op mijn gezicht, met een koel briesje door mijn haar, spetters van het water op mijn benen en het lekkere gevoel van het dobberen heb ik op de boot genoten van de laatste momenten van deze belevenis.
Op de valreep zagen we ook nog raven. Dit klinkt niet spectaculair, maar ze leken op papegaaien en hadden prachtige kleuren. Ze waren voornamelijk rood, maar hadden alle kleuren van de regenboog. Super mooi!
Het was dus een fantastische dag. Het weer was ook helemaal perfect, alleen maar zon gehad. Ben wel weer een beetje verbrand (I know, alweer! Maar ik heb goed gesmeerd hoor!), maar dat trekt ook wel weer weg.
Ik kijk met een glimlach terug op de dag en hoop dat er nog vele van deze mooie dagen mogen volgen.