Vier dagen te gaan

Het is een heel raar idee, maar als alles volgens plan verloopt zit ik over vijf dagen al weer thuis op de bank.
Ik kijk er wel naar uit om iedereen weer te zien.
Maar het is nog niet zo ver, ik moet jullie eerst nog vertellen over de afgelopen tijd.

Ik heb mijn stage afgerond. Ze waren gelukkig heel erg tevreden over ons en we hebben ook een goede beoordeling gekregen.
Het was heel raar om afscheid te nemen van de kids. We hebben een tijd lang spelletjes gedaan. Ook heb ik ze een collage gegeven, waar ik allemaal foto's van de stageperiode in heb verwerkt. De leerlingen vonden het heel mooi en wilden er heel lang naar kijken, om te kijken wat en wie er allemaal op stond.
Ik had alleen het idee dat de kids niet helemaal door hadden dat ik na deze dag niet meer terug kwam en dat ze me dus nooit meer zouden zien, op een paar leerlingen na die aan het eind van de dag nog een paar keer naar me toekwamen voor nog een brasa (knuffel).

Dat weekend (31 maart en 1 april) zijn we naar Galibi gegaan. Na een busreis van ongeveer 5 uur gingen er eerst een korte bootreis maken naar de overkant, naar Frans-Guyana. Dit is een departement van Frankrijk. De mensen spreken hier dus Frans, rijden hier rechts, betalen ze met euro's en eten ze stokbrood. Hier hebben we een lokale markt bezocht en hebben we de gevangenis gezien waar het boek de Papillon zich afspeelt (en de film is opgenomen). Daarna gingen we verder met onze reis en maakten een vaartocht van 2 uur (waarin we doorweekt werden door het 'spat'water dat in golven de boot in kwam) en kwamen we aan op een strandje met wit zand en palmbomen, het zag er uit als een paradijsje.
Nadat we onze spullen hadden neergezet in ons verblijf en we ons hadden omgekleed, gingen we naar de dierentuin. Hier kwamen de neusberen al op ons af. Dit waren grappige diertje met een lange spitse neus die ze in het zand staken op zoek naar eten. Daarna zagen we de aapjes. Als je bepaalde bloemetjes in je hand hield, kwamen ze op je arm, in je nek of op je hoofd zitten, súper schattig waren ze.
Er was ook een katachtige (een soort cheetah, maar dan anders) en toen ik er een foto van wilde maken, sprong een neusbeer ín mijn nek. Waarschijnlijk dacht hij dat hij ook een aapje was. De man van de dierentuin had ook een babyluiaard, een vogelspin, een aantal schildpadden, slangen en een toekan die je vast kon houden. Ik was me mentaal aan het voorbereiden op het vasthouden van de vogelspin, toen de man ineens besloot dat het zo wel genoeg was en het beestje weer terug stopte in zijn jampot.Die avond zijn we opnieuw de boot in gegaan en na ongeveer drie kwartier varen meerden we aan op een strandje. Er waren al twee schildpadden gezien. Dit was namelijk het doel van onze trip, we zouden zien hoe de Krapé schildpad haar eieren legt. We hadden dus geluk. De schildpad (ik denk ongeveer 1,2 meter groot) maakt eerst een diepe kuil, legt daar vervolgens 80 tot 100 eieren in en maakt het gat weer dicht. Ik moet er niet aan denken om na mijn bevalling zulk intensief werk te moeten doen! Als dat klaar is, gaat ze weer terug de zee in. Dit hebben we allemaal mogen bewonderen, wel speciaal om zoiets mee te maken.

Woensdag 4 april ben ik met het team van mijn stage meegeweest naar Colakreek. Dit is een resort waar je lekker kunt zwemmen in water dat er uit ziet als cola. Het was niet super mooi weer, maar gelukkig waren er ook wel periodes dat het zonnig was. Het was heel leuk om eens met een hele groep Surinamers op pad te zijn. De hele dag door kregen we lekker eten. Het was een mooie afsluiting van onze stageperiode.
's Avonds zijn we met de partybus een uur lang door Paramaribo gereden. Een ritje over de Jules Wijdenboschbrug, een hele grote brug over de Surinamerivier kon dan natuurlijk niet ontbreken. Met luide muziek en een drankje in de hand lekker dansen terwijl we de stad konden bekijken, die we redelijk goed hebben leren kennen de afgelopen maanden.

Het paasweekend was het grootste deel van de groep op trip en was ik met nog twee anderen thuis gebleven. We zijn vrijdagavond naar een Cubaans circus geweest. Het was een circus zonder dieren maar met veel acrobatiek. Wel een goede besteding van de avond. De rest van de tijd hebben we vooral gebruikt om lekker te niksen, wat inhield dat we heel veel op de bank naar series hebben gekeken. Soms moet dat gewoon even!

Dinsdagavond zijn we met de hele groep gaan bowlen en daarna naar de karaokebar gegaan. Hier heb ik mijn zangkunsten ten gehore gebracht (uche-uche). In het begin vond ik het doodeng, maar na het eerste liedje was ik op dreef, haha. Was een super leuke avond.=)

En dat was het eigenlijk al weer. Gelukkig heb ik nog een paar enkele mooie dagen gehad, zodat ik ook nog even aan het zwembad heb kunnen liggen om aan mijn kleurtje te werken.

Ik kijk er, zoals ik al zei, wel naar uit om naar huis te gaan. Ik begin vandaag of morgen al rustig met de eerste spullen in mijn koffer te pakken.
De laatste dagen hebben we nog wel een paar dingen gepland, we willen nog even wat dingen zien voordat we dit mooie land gaan verlaten.
Maar daar zal ik jullie de volgende keer over vertellen!

Liefs!